دشمنی ایران و روم

اروپائیان در زمان بعثت پیامبر از شمول حق و حقیقت ابراهیمی بیشتری نسبت به ایرانیان برخوردار بودند. ایران و روم یکی از طولانی‌ترین نبردهای تاریخ را با یکدیگر داشتند. نزاعی که هفتصد سال طول کشید و احتمالا به واسطه‌ی مالکیت سرزمین حران بود. سرزمینی که برای ابراهیمیان قداست داشت چرا که بنا بر گزارش عهدین موطن اصلی خلیل‌الله است. قرآن  بر کل جنبش عداوت رومی ضد امپراتوری‌های اشکانی و ساسانی مُهر تائید زده و سوره‌ای در این باره از سوی خداوند متعال نازل می‌شود:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 الم ﴿۱﴾

الف لام میم (۱) 

غُلِبَتِ الرُّومُ ﴿۲﴾

رومیان شکست‏ خوردند (۲) 

فِی أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ ﴿۳﴾

در نزدیکترین سرزمین و[لى] بعد از شکستشان در ظرف چند سالى به زودى پیروز خواهند گردید (۳) 

فِی بِضْعِ سِنِینَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ ﴿۴﴾

[فرجام] کار در گذشته و آینده از آن خداست و در آن روز است که مؤمنان از یارى خدا شاد مى‏ گردند (۴)

بِنَصْرِ اللَّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ﴿۵﴾

هر که را بخواهد یارى مى ‏کند و اوست‏ شکست‏ ناپذیر مهربان (۵) 

وَعْدَ اللَّهِ لَا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ ﴿۶﴾

وعده خداست‏ خدا وعده‏ اش را خلاف نمى ‏کند ولى بیشتر مردم نمى‏ دانند (۶)

سوره‌ی روم